Kapłaństwo

Sakrament święceń (łac. ordinatio) popularnie nazywany sakramentem kapłaństwa jest także sakramentem posługi apostolskiej. Należy on, obok sakramentu małżeństwa, do grupy sakramentów w służbie komunii. Jest zatem nastawiony na zbawienie innych ludzi; opiera się na służbie innym, dzięki czemu przyczynia się również do zbawienia osobistego.

********************

Sakrament święceń obejmuje on trzy stopnie: episkopat, prezbiterat i diakonat. Przy czym pojęciem kapłan określa się wyłącznie biskupów i prezbiterów, a nie diakonów. Warto też dodać, że diakonat nie jest równoznaczny przyjęciu sakramentu kapłaństwa, w przeciwieństwie do prezbiteratu i episkopatu. Ta pewna rozbieżność w nazewnictwie jest związana w znacznym stopniu z istnieniem diakonatu stałego, który w tym przypadku nie poprzedza święceń prezbiteratu, jak ma to miejsce w formacji seminaryjnej. Zadaniem diakona jest służba i pomoc kapłanom. Święcenia biskupie (sakra biskupia) są natomiast pełnią sakramentu święceń.

***********************

Włączenie do stanu kapłaństwa (stanu biskupów, prezbiterów i diakonów) dokonuje się na mocy obrzędu ordinatio, który jest aktem religijnym i liturgicznym. Słowo ordinatio jest tożsame z konsekracją, błogosławieństwem bądź właśnie z sakramentem. Akt sakramentalny jest równoznaczny z udzieleniem daru Ducha Świętego; daje „świętą władzę” (sacra potestas). Władza ta nie pochodzi od ludu, ale od samego Jezusa Chrystusa. Znakiem konsekracji jest włożenie rąk przez biskupa i modlitwa konsekracyjna nad kandydatem.

*******************

Kościół głosi, że obok kapłaństwa urzędowego (hierarchicznego), cała wspólnota wierzących jako taka jest kapłańska; mówi o kapłaństwie wspólnym wszystkim wiernych. Różnią się one jednak co do istoty. O ile kapłaństwo wspólne wiernych realizuje się przez rozwój własnej łaski chrztu i przez życie według Ducha, to kapłaństwo urzędowe służy kapłaństwu wspólnemu, przyczyniając się do rozwoju łaski chrztu wszystkich chrześcijan. Jest ono jednym ze narzędzi, przy pomocy których Chrystus ciągle buduje i prowadzi swój Kościół:

Jest więc jeden i ten sam Kapłan, Chrystus Jezus, którego najświętszą Osobę zastępuje kapłan. Ten ostatni bowiem dzięki konsekracji kapłańskiej upodabnia się do Najwyższego Kapłana i posiada władzę działania mocą i w osobie samego Chrystusa (virtute ac persona ipsius Christi)”.

Pius XII, enc. Mediator Dei

*********************

Kapłaństwo ma charakter służebny. Jest skierowane zarówno ku Chrystusowi, jak i ku ludziom: kapłaństwo urzędowe reprezentuje Chrystusa wobec zgromadzenia wiernych, jednocześnie reprezentując zgromadzenie wiernych wobec Boga, gdy zanosi do Niego modlitwę całego Kościoła oraz składa ofiarę eucharystyczną.

**********************

Celebracja święceń powinna odbywać się w obecności wiernych, w katedrze, najlepiej w niedzielę lub święto nakazane, i powinna mieć uroczysty charakter. Święcenia są udzielane w ramach liturgii eucharystycznej. Dla wszystkich trzech stopni święceń istotny jest ten sam obrzęd, mianowicie włożenie rąk przez biskupa na głowę wyświęcanego, a także specjalna modlitwa konsekracyjna, będąca prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i udzielenie Jego darów dostosowanych do posługi, do której kandydat jest wyświęcany. Sakrament jest udzielany przez biskupów, gdyż są oni nazywani następcami Apostołów.

***********************

Sakrament święceń nie może być powtarzany ani udzielany tylko na pewien czas. Przy czym istnieje możliwość (z ważnych powodów) zwolnienia osoby wyświęconej z obowiązków i funkcji związanych ze święceniami; może ona również otrzymać zakaz ich wykonywania (suspensa – zawieszenie w czynnościach).

Powołani do służby Bożej z naszej parafii zostali:

1. Ks. Adam Basista – diecezja tarnowska
2. Ks. Ryszard Fyda – Chrystusowcy
3. s. Urszula Kosiba – Służebniczki Dębickie
4. Ks. bp. Krzysztof Kudławiec – diecezja Daule (Ekwador)
5. s. Janina Piecuch – Franciszkanki
6. Ks. Sławomir Podraza – diecezja rzeszowska
7. Ks. Krzysztof Wilczkiewicz – diecezja rzeszowska
8. Ks. Stanisław Zagórski – diecezja rzeszowska

ZASADY PRZYJMOWANIA DO WYŻSZEGO SEMINARIUM DUCHOWNEGO W RZESZOWIE

DO WYŻSZEGO SEMINARIUM DUCHOWNEGO mogą wstępować kandydaci, którzy ukończyli szkołę średnią i zdali maturę. Powinni być ludźmi wiary odczytującymi w sobie głos powołania do kapłaństwa. Winni posiadać zdolności intelektualne wystarczające do odbycia studiów filozoficzno-teologicznych, cieszyć się dobrą opinią, czuć się zupełnie wolnymi w podejmowaniu decyzji o wstąpieniu do Seminarium, cieszyć się dobrym zdrowiem fizycznym i psychicznym. 

Kandydat ubiegający się o przyjęcie do Seminarium powinien:

1. Odbyć rozmowę kwalifikacyjną z Księdzem Rektorem WSD (lub wskazanym przez niego zastępcą). Kandydat proszony jest o wcześniejsze, telefoniczne uzgodnienie spotkania kwalifikacyjnego z Rektorem (nr telefonu: 503 547 699, e-mail: pietrusiakp@yahoo.fr)
2. Przedstawić w Rektoracie WSD w Rzeszowie następujące dokumenty:

• Własnoręcznie napisana prośba kandydata, skierowana do Ks. Rektora, o przyjęcie do Seminarium
• Własnoręcznie napisany życiorys
• Świadectwo maturalne (o ile egzamin ten był zdawany w latach poprzednich. Kandydaci zdający egzamin dojrzałości w bieżącym roku, świadectwa maturalne dostarczą po zdaniu egzaminu wstępnego)
• Świadectwo ukończenia szkoły średniej
• Świadectwo Chrztu
• Świadectwo Bierzmowania
• Opinia Księdza Proboszcza
• Opinia Księdza katechety ze szkoły średniej
• Zaświadczenie lekarskie o zdatności kandydata do podjęcia studiów
• 5 zdjęć fotograficznych (do celów urzędowych)

3. Zdać egzamin wstępny, który obejmuje:

• Egzamin pisemny z języka polskiego
• Egzamin ustny z wiedzy religijnej
• Spotkanie z lekarzem
• Rozmowa z Księdzem Rektorem      

W przygotowaniu do egzaminu wstępnego z wiedzy religijnej należy uwzględnić:

• Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego
• Znajomość Ewangelii według św. Marka

Egzamin odbywa się w budynku Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie, ul. Witolda 11a w dwóch terminach:

• Zasadniczy: sobota 25 czerwca 2022 r. godzina 9.00
• Dodatkowy: sobota 3 września 2022 r. godzina 9.00